Απαίδευτοι Έλληνες

Δυστυχώς ολοένα και ενισχύεται η άποψή μου ότι είμαστε ίσως οι πιο απαίδευτοι Ευρωπαίοι. Δυστυχώς δικαιώνεται αυτή η άποψη σε πολλούς τομείς. Τελευταίο παράδειγμα είναι τα γκάλοπ για την πρόθεση ψήφου. Οι πλειοψηφία δείχνει να είναι δυσαρεστημένη από την κυβέρνηση, το κυβερνών κόμμα όμως προηγείται με 3,5%. Αν υποθέσουμε ότι δεν καλύπτονται από το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, στη δημοκρατία έχουμε τόσες επιλογές, κόμματα στην Ελλάδα να φαν κι οι κότες… Όμως οι περισσότεροι δεν το ‘χουν μάθει αυτό, είναι πέρα από τη λογική τους. Ακόμα κι αν στα αστικά κέντρα τα αριστερά κόμματα παίρνουν μεγαλύτερο ποσοστό, στην επαρχία δεν ψηφίζουν τίποτα άλλο από τα δυο μεγάλα για τον προφανή λόγο ότι ζητούν στη συνέχεια ρουσφέτια από τους βουλευτές. Κατάλοιπα εποχής τουρκο(?)κρατίας και βάλε. Κι αυτά αποτελούν έναν ισχυρό λόγο που η χώρα δεν πάει μπροστά. Ακόμα κι όταν εμφανίζονται εξαιρέσεις πολιτικών με οράματα, αυτοί καταποντίζονται και γίνονται αντικείμενο χλεύης και στη συνέχεια καταβροχθίζονται από το αδηφάγο σύστημα και το σαθρό περιβάλλον. Δεν είναι τυχαίο που ακόμα κι εμείς οι απλοί πολίτες όταν πηγαίνουμε στην Ευρώπη ξεφεύγουμε από την ντόπια κακομοιριά αλλά, άμα τη επιστροφή μας, γινόμαστε ένα και καταποντιζόμαστε σε αυτό το απεχθές βάραθρο της μιζέριας και της δικτατορίας της αμορφωσιάς.