Στο δρόμο που χάραξε η Αλαμπάμα και το Ουαϊομινγκ

Κάποιος σκότωσε 5 άτομα επειδή έμπαιναν στο χωράφι του ενώ αμέσως μετά το συμβάν δήλωνε στις κάμερες έκπληκτος. Κάποιος χριστιανός θεοσεβούμενος σχολιάζοντας το περιστατικό δήλωσε ότι θέλει σκότωμα κι αυτός με τη σειρά του. Κάποιος κ. Πρέκας (ηθοποιός) δήλωνε στην τηλεόραση με στόμφο ότι «σε όλους τους άντρες, το τονίζω στους άντρες, αρέσει η Ντενίση, στους άλλους δεν αρέσει».

Αυτή είναι η κοινωνία της Ελλάδας το 2006. Δεν διαφέρει και πολύ από τους καουμπόηδες Ευαγγελιστές της Αλαμπάμα που ψηφίζουν Μπους θέλοντας να κατακτήσουν τον κόσμο, χαίρονται να λιντσάρουν ή να βλέπουν να θανατώνονται μετανάστες ή μαύροι που φέρονται να έκαναν χωρίς τρανταχτές αποδείξεις κάποιο φόνο εναντίον λευκού, ενώ οι ίδιοι οπλοφορούν και πυροβολούν όποιον νομίζουν πως καταπατεί την ιδιοκτησία τους – κι όχι μόνο – είναι υπέρμαχοι της ηθικής, εναντιώνονται ακόμα και στην ύπαρξη (πλέον) των gay και στις αμβλώσεις ενώ οι ίδιοι «σπιτώνουν» - εξωσυζυγικά πάντα - και κακοποιούν μικρές φτωχές κυρίως έγχρωμες (ενίοτε και αρσενικού γένους) αλλά φυσικά εκκλησιάζονται μέσα στην υπερηφάνεια κάθε Κυριακή στις εκκλησίες του μίσους. Εκεί πηγαίνει – αν δεν έχει ήδη φτάσει – και η ελληνική κοινωνία δυστυχώς, πίσω ολοταχώς.

Όλα για τον δικομματισμό

Η κυβέρνηση του «Πατρίς-Θρησκεία-Οικογένεια» εκτός από τη συμπάθεια που δείχνει στην αστυνομία, την αντιπάθεια στην παιδεία, την υποταγή στην εκκλησία, την άρνηση προς τον κοινωνικό φιλελευθερισμό, την προστασία του κεφαλαίου και την οικονομική αφαίμαξη των μικρομεσαίων στρωμάτων, τώρα σκέφτεται την αλλαγή του εκλογικού νόμου, το μοναδικό μέσο αντίδρασης του πολίτη στις εκλογές. Συγκεκριμένα, με τον ισχύοντα νόμο θα ήταν πολύ δύσκολος ο σχηματισμός αυτοδύναμης κυβέρνησης από κάποιο από τα μεγάλα κόμματα, κάτι το οποίο φυσικά δεν τα συμφέρει καθώς δεν επιθυμούν κυβερνήσεις συνεργασίας, πρακτική αυτονόητη σε όλη την Ευρώπη αλλά στην Ελλάδα οι κρατούντες δεν θέλουν να υφίστανται οποιαδήποτε μορφής έλεγχο από «συνδιοικούντες». Η μόνη δύναμη αντίδρασης των πολιτών είναι η ψήφος την οποία δυστυχώς οι Έλληνες την παίρνουν τόσο αψήφιστα…

Ολλανδική στροφή στα αριστερά

Στις χθεσινές βουλευτικές εκλογές στην Ολλανδία οι μεγάλοι νικητές ήταν στην πραγματικότητα οι Σοσιαλιστές οι οποίοι σχεδόν τριπλασιάζουν τις έδρες τους από 9 σε 26 ήταν αυτοί που εισέπραξαν τα οφέλη από την δυσφορία των πολιτών προς τον κεντροδεξιό κυβερνητικό συνασπισμό και όχι το δεύτερο μεγαλύτερο κόμμα, οι Εργατικοί, και παραδοσιακοί αντίπαλοι των Χριστιανοδημοκρατών. Κι αυτό γιατί δεν έπεισαν ότι έχουν ουσιαστικές διαφορές μεταξύ τους και οι ψηφοφόροι μετατοπίστηκαν αριστερότερα. Μακάρι να ακολουθούσαμε κι εμείς στην Ελλάδα ένα τέτοιο παράδειγμα, δείχνοντας εμπιστοσύνη σε κόμματα που δείχνουν να νοιάζονται για τον πολίτη και όχι να εξυπηρετούν το κεφάλαιο. Γιατί οι ιδεολογίες ακόμα δεν έχουν πεθάνει και ποτέ δεν πρόκειται, κάτι που θα εξυπηρετούσε τα μεγάλα συμφέροντα τα οποία τεχνηέντως θέλουν να περνάνε την άποψη αυτή στον κόσμο.

Λιγότερη δουλειά, περισσότερη (και καλύτερη) ζωή

Στα ψιλά γράμματα των εφημερίδων πέρασε πρόσφατη έρευνα που φέρει τους Έλληνες στην κορυφή μιας λίστας που δείχνει πόσο η δουλειά έχει επιπτώσεις στην υγεία μας. Απαρατήρητη είχε περάσει κι από μετά η είδηση τότε, έχοντας όμως καταγραφτεί στο πίσω μέρος του εγκεφάλου και ανασύρθηκε αυτές τις μέρες όπου το άγχος και η πίεση στον εργασιακό χώρο αρχίζει να έχει επιπτώσεις πάνω στην υγεία μου. Από εμάς προσωπικά εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό το πού θα βάλουμε τέρμα στο ζόρισμα των επιταγών της εργασίας και πού θα επιτάξουμε τον εαυτό μας και την προσωπική μας υγεία πάνω από τα κέρδη, που στις περισσότερες περιπτώσεις δεν είναι και δικά μας, πληρώνουμε με την υγεία μας για να πλουτίζουν άλλοι. Ε όχι, πρέπει να το σκεφτούμε πολύ σοβαρά.
Κάποτε στο Παρίσι, ένας φίλος μεξικάνος που έμενε εκεί με παρότρυνε να μην πληρώνω εισιτήριο στο μετρό και να περνάω τις μπάρες από πάνω ή να στριμωχνόμαστε και να περνάμε δύο-δύο άτομα από τον ειδικό χώρο περάσματος με ένα εισιτήριο. Όταν τον ρώτησα ότι «όταν θα μας δουν οι υπάλληλοι, δεν θα πουν τίποτα?» εκείνος μου απάντησε αφοπλιστικά «δεν τους νοιάζει, θέλουν απλά να περάσει η ώρα και να πάνε σπίτια τους». Γνωστοί πουρκουάδες(sic) θα πείτε, αλλά μήπως θα πρέπει να ακολουθήσουμε το παράδειγμά τους?

Η άλλη Αμερική

Είναι απίστευτο αλλά και ασύλληπτο για κάποιον που δεν ζει στις ΗΠΑ να συνειδητοποιήσει τι συμβαίνει εκεί με το κίνημα του νεοπουριτανισμού, νεοσυντηρητισμού, φονταμεταλιστικής θρησκοληψίας με νοοτροπία και τακτική ακροδεξιάς, μίσους, ρατσισμού και φοβίας σε οποιαδήποτε διαφορετικότητα. Δυστυχώς αυτή είναι η επικρατούσα τάση, η πλειοψηφία που ψηφίζει τους Ρεπουμπλικάνους του Μπους και ζει στην ενδοχώρα και όχι η glamour εικόνα που εξάγει. Στο γενικευμένο πρότυπο που έχουμε για τον μέσο Αμερικάνο ως ημιμαθή, brutal, ραντσέρη, με τη βλαχώδη προφορά, που οπλοφορεί, με μόνη έγνοια το πώς θα κερδίσει χρήματα πατώντας επί πτωμάτων – που δεν διαφέρει πολύ από την πραγματικότητα – πρέπει να προσθέσουμε στις συνήθειές του τον κυριακάτικο εκκλησιασμό, την εγγραφή του στην ενορία των ευαγγελιστών και τη συμμόρφωσή του με τις υποδείξεις αυτών: από το να ακολουθήσει «γραμμή» εκλέγοντας τους «δικούς τους» στη γερουσία ή ψηφίζοντας σκληρότερους νόμους για τις αμβλώσεις – πού λόγος για κατάργηση της θανατικής ποινής - μέχρι να σαμποτάρει και να απειλήσει μικροεπιχειρήσεις που έχουν σπονσοράρει εκδηλώσεις ισότητας μεταξύ gay-straight. Τρομάζει αν σκεφτεί κάποιος ότι αυτοί είναι οι πολίτες της μοναδικής υπερδύναμης, του γενικού κουμανταδόρου του πλανήτη. Μάλλον, για κακή μας τύχη, τα γονίδια των πρώτων τυχοδιωκτών που βρήκαν εκεί κρησφύγετο δεν σβήνουν ποτέ!

Οι κυρίες παίρνουν τα πάνω τους

Μήπως ήρθε η εποχή να αρχίσουμε να εμπιστευόμαστε τις γυναίκες? Τουλάχιστον οι Ευρωπαίοι μάλλον προς αυτήν την κατεύθυνση πηγαίνουν. Μετά την Μέρκελ στη Γερμανία σειρά παίρνουν οι Γάλλοι με τη Σεγκολέν Γουαγιάλ (sic) συμπληρώνοντας θηλυκά τον γαλλογερμανικό άξονα. Περίεργο ίσως θα φανεί, κυρίως σαν εικόνα, όταν θα δούμε στα πρώτα πλάνα της συνάντησης των 2 μεγάλων ευρωπαϊκών δυνάμεων σε επίπεδο αρχηγών τις εν λόγω κυρίες με τα ταγιεράκια τους, όμως σάμπως είδαμε προκοπή από τους κυρίους με τα κοστούμια τους? Αν μετατρέψουμε το ρεαλιστικό αυτό σενάριο σε κάπως λιγότερο πιθανό, τότε θα προσθέταμε στην συνάντηση και την κυρία Χίλαρυ Κλίντον μια και παρουσιάζεται σαν υποψήφια για το χρίσμα των Δημοκρατικών. Επιστημονική φαντασία θα φαινόταν πριν από χρόνια, πλησιάζουμε όμως σιγά-σιγά σε αυτήν την μέρα. Μην ξεχνάμε εξάλλου ότι κατά πάσα πιθανότητα ο μεθεπόμενος πρωθυπουργός της Ελλάδας θα είναι γυναίκα…

Πιστοποιητικό ορθοδοξίας

Διαμαρτύρονται όλοι οι "αγανακτισμένοι" και "φιλήσυχοι" πολίτες για κάποιον υψηλόβαθμο απόστρατο του Ναυτικού που δήλωσε άθεος. Στρατιωτικός και μη πιστός χριστιανός οπθόδοξος στην ελλάδα? Έγκλημα! Εδώ στις εκλογές κάθε πολιτικός που σεβόταν τον εαυτό του ως υποψήφιο έπρεπε να πάρει πιστοποιητικό ορθοδοξίας από τον τοπικό κληρικό... Ουφ, τί αναστάτωση πια...

Η Χιλή είναι μπροστά

Η Πρόεδρος της Χιλής Michelle Bachelet έχει 3 παιδιά από 2 διαφορετικούς συζύγους χωρίς να έχει παντρευτεί κανέναν, είναι σοσιαλίστρια και δηλώνει άθεη όταν το 97% του πληθυσμού της χώρας είναι καθολικοί ενώ τα διαζύγια νομιμοποιήθηκαν μόλις το 2004. Εκεί δεν έχουν Χριστόδουλο βέβαια, ούτε ζητάνε οι «φιλήσυχοι πολίτες» πιστοποιητικό θρησκοληψίας ή «οικογενειακής ολοκλήρωσης» από τους πολιτικούς τους …

Ελ. Βενιζέλος rules!

Μόλις διάβασα ότι το ελληνικό κράτος είναι δέσμιο της εταιρίας που διαχειρίζεται το «Ελ. Βενιζέλος», αφού εκτός των άλλων στη σύμβαση που έχει υπογραφτεί αναφέρεται ότι η πολιτεία δεν έχει δικαίωμα να χρησιμοποιήσει άλλο αεροδρόμιο σε ακτίνα 100χλμ. Έτσι απαντάται το εύλογο ερώτημα γιατί δεν έχουν χρησιμοποιηθεί – όπως κάνουν όλες οι μεγάλες πόλεις του εξωτερικού – κοντινά αεροδρόμια (π.χ. Ελευσίνα) για τις εταιρίες χαμηλού κόστους τύπου Easyjet με πολύ λιγότερους φόρους από τον πρωταθλητή του είδους, «Ελ. Βενιζέλος». Ντροπή! Η πλήρης υποταγή του κράτους στο κεφάλαιο με αποικιοκρατικούς όρους.

Αυξήσεις μισθών

Σκάνδαλο η απόφαση των δικαστικών για αύξηση του μισθού τους σε τέτοιο βαθμό, όμως στην πραγματικότητα υπάρχει δυνατότητα για αύξηση σε όλες τις ομάδες των εργαζομένων αλλά η συντηρητική κυβέρνηση δεν τολμά να συρρικνώσει τα υπερκέρδη των πολυεθνικών…

Ας αφυπνιστούμε

Ας αφυπνιστούμε λοιπόν! Μακάρι το internet να αποτελέσει την αφορμή όπου μέσω της ανταλλαγής ιδεών να φτάσουμε σε σημείο συλλογικής δράσης και να οργανωθούμε όλοι οι προοδευτικοί, ανοιχτόμυαλοι, χωρίς παρωπίδες πολίτες και να προβαίνουμε σε συλλογικές ενέργειες. Τα καλύτερα έρχονται αν είμαστε όλοι μαζί. Το κεφάλαιο είναι ενωμένο και οργανωμένο εναντίον μας, πρέπει και εμείς να το αντιμετωπίσουμε, όχι πατροπαράδοτα ελληνικά, δηλ. μόνο με γκρίνιες και μετά ψηφίζοντάς τους για ρουσφέτια, αλλά ομαδικά με πράξεις. Ιδέες και λοιπό περιεχόμενο καλοδεχούμενα!